W najnowszych doniesieniach jest mowa o amycretinie – nowym, obiecującym leku na otyłość.
Amycretin pobudza zarówno receptory GLP-1, jak i amyliny, co może prowadzić do połączonego (synergistycznego) efektu w redukcji masy ciała.
Czyli strzela z obu luf!!
Co to za lek Amycretin?
Amycretin działa poprzez połączenie semaglutydu (agonisty receptora GLP-1), oraz cagrilintide, który oddziałuje na receptory amyliny i kalcytoniny w celu regulacji apetytu i metabolizmu.
Ok, ale co to jest AMYLINA?
Amylina to peptydowy hormon wydzielany wraz z insuliną przez komórki trzustki. Odgrywa kluczową rolę (!!) w regulacji poziomu glukozy we krwi oraz w procesach trawienia.
Znaczenie amyliny dla odchudzania:
- Spowalnianie opróżniania żołądka: Poprzez opóźnianie procesu opróżniania żołądka, amylina sprawia, że uczucie sytości utrzymuje się dłużej po posiłku. To może prowadzić do zmniejszenia częstotliwości jedzenia oraz spożywanej ilości jedzenia, co jest kluczowe dla kontroli masy ciała.
- Hamowanie wydzielania glukagonu: Amylina hamuje wydzielanie glukagonu, co z kolei stabilizuje poziom glukozy we krwi. Stabilny poziom glukozy może redukować napady głodu i pragnienie na jedzenie bogate w cukry, które często są przyczyną nadmiernego przyrostu masy ciała.
- Wpływ na uczucie sytości: Poprzez działanie na mózg, szczególnie na obszary związane z regulacją apetytu, amylina zwiększa uczucie sytości. Dzięki temu osoby odchudzające się mogą łatwiej kontrolować spożycie kalorii.
Dlaczego nic o amylinie nie wiedziałem?
Amylina została odkryta w 1987 roku. Mimo że jej rola była znana od kilku dekad, dopiero teraz zyskuje większe zainteresowanie w leczeniu otyłości i cukrzycy. Istnieje kilka powodów, dla których amylina stała się przedmiotem intensywnych badań dopiero w ostatnich latach:
1. Złożoność farmakologiczna:
- Wczesne badania nad amyliną napotkały trudności związane z jej skomplikowaną naturą farmakologiczną. Amylina jest niestabilna i szybko degradowana w organizmie, co utrudniało jej wykorzystanie terapeutyczne.
- Ponadto, badania nad receptorami amyliny i ich rolą w organizmie były skomplikowane, a pełne zrozumienie mechanizmów działania wymagało czasu.
2. Rozwój technologii medycznych:
- Dopiero rozwój nowoczesnych technologii w farmakologii i biologii molekularnej pozwolił na stworzenie analogów amyliny, które są stabilniejsze i bardziej efektywne. Dzięki temu można było opracować leki aktywujące receptory amyliny w sposób bardziej kontrolowany i bezpieczny.
3. Nowe podejście do leczenia otyłości i cukrzycy:
- W miarę jak wiedza na temat złożoności mechanizmów regulacji masy ciała i metabolizmu się pogłębiała, zrozumiano, że jednoskładnikowe podejście (np. stymulacja jednego hormonu) może być niewystarczające. Stąd wzrost zainteresowania kombinacją terapii, takich jak agonisty receptorów GLP-1 i amyliny.
- Rozwój leków takich jak Amycretin, który działa jako podwójny agonista, jest efektem poszukiwań bardziej skutecznych i złożonych strategii terapeutycznych.
Medyczne zastosowania amyliny:
- Cukrzyca: Pramlintyd, syntetyczny analog amyliny, jest już od lat stosowany jako uzupełnienie insuliny w leczeniu cukrzycy typu 1 i 2. Pomaga on w kontroli glikemii poprzez spowolnienie opróżniania żołądka, hamowanie wydzielania glukagonu i zwiększenie uczucia sytości.
- Otyłość: Zastosowanie amyliny w leczeniu otyłości jest obszarem aktywnych badań. Jej działanie hamujące apetyt czyni ją kandydatem w terapii wspomagającej odchudzanie.